Одоо нойр минь сэргэлзэн шөнө дундаар сэрэхэд
Орчлон дэлхийн нөгөө талд нь хүмүүс сэрсэн бужигнаж байгаа
Идэх хоолгүй, ороо бусгаад шаналсан хүмүүс амьд байгаадаа талархаж байхад
Итгэл мухардсан би ганцаардалдаа өөртөө өрөвдөлтэй санагдана
Үргэлж намайг иймээрээ байсан шиг хүлээн аван
Үглэн сайшаах нь байвч, үнэн гайхаж толгой сэгсрэх нь ч бий - тэр нь би өөрөө
Мөрөөдлөө гүйцээхийн тулд мөхөөлдөс зарж мөнгөө цуглуулж
Мөн ч удаан хүлээсэн роликоо аван, хөлдөө углаж,
Зүрхэнд шигтгэгдсэн бяцхан хөвгүүнтэйгээ
Зөндөө удаан хамт гулгасан мөчөө нандигнан дурсаж байна
Харин одоо зүрх минь
Өөрийгөө ч умартан солиорон дурлаж
Өчнөөн удаан шаналж, итгэсэн зүрхээ
Хурдан эдгэн төлжиж эдгэрээд
Худал үгүй цэвэр цагаахан хайртай учрахыг яарнам
Дурлахаараа хүн сохордог гэж
Дуу шүлгэнд л сонсч байснаас
Бие сэтгэлээрээ мэдрээд эргэн тойрон, үнэтэй бүхнээсээ жингүүрээд
Барьц алдаад, хөндийрдөгөө ч анзаардаггүй юм билээ
Ирээдүйд гэхдээ
Шархадсан зүрх, сорви хэдий гүн, аниагүй ч
Шаналж, гундуу явахтаа цэг тавимаар байна
Хэзээд үргэлж үнэнч байж, сайн бүхнийг ерөөдөг
Хайртай аав, ээж, дүү гуравтаа дахин төвлөрнө
Үнэндээ бяцхан охин байхаасаа авахуулаад
Үргэлж мөрөөдөж байсан ажил мэргэжилдээ хүрсэн ч
Гүндээ зүрх минь хоосон, хов хоосон юм шиг
Гуниг аяндаа бүрхээд байх юм
Саяхан Фэйсбүүкээр уншсан нэгэн статус
Санаа алдтал зүрх рүү минь харваж билээ
"Хэн нэгний шархадсан зүрхийг
Хэн нэгэн хүн гарч ирэн түүнийг хайрлахаас нааш мартаж, эдгэрдэггүй" гэж үнэн байх аа,
итгэхийг хүснэ
Амьдралд би итгэлээ алдран
Ангалд байгаа мэт харанхуй байж, гэлдрэхийг хүсэхгүй байна
Гуравхан жилийн өмнө байсан гунигтай ч
Гуниг үгүй, мятрашгүй Чимгээ байхыг дахин хүснэм
Бодол минь яг одоо энд буусан шигээ
Бөөгнөрсөн, сарнисан, замбаараагүй мэт ч
Энэ л мөчид өөрийнхөөрөө байж, эгшсэн зүрхээ тайтгаруулахын тулд
Эрээчиж, сэтгэлээ онгойлгон нэгэн үүрийн гэгээг угтаж байна.
2014 оны 3 сарын 26-ны 05 цаг 40 мин
Улаанбаатар хот
